Yol Şiirleri

                                               Çok sanatsal bir çalışma. Öyle böyle değil...     

Toprak yolları arşınladıktan sonra,
Rezil olurdu üstümüz başımız,
Eğlenceydi bizim yegâne aşımız,
Nasıl yarılmıştı düşünce kaşımız...


Tedavülden kalkan paraların
Resimlerine bakar dururduk,
En ücra köşelerini gezerken ülkenin,
Nice alemlere akar dururduk.

Valizimi aldım elime,
Al renkli şal bağladım belime,
Galiba hakim olamadım dilime...
O nedenle azarladı beni,
Normandiyalı sefil kadın Halime.

Evropa ülkeleri dışında da trenle pek yolculuk etmişliğim yok. Nedense bu konuya odaklanmışım. Aslında yol değil de ulaşım şiirleri demek daha doğru ama yol şiirleri daha rafine bir hissiyat yaratıyor efendim.
Ayrıca fark ettiyseniz çok hisliymişim ergenlik çağındayken.